سوداگر خدایان

کوروش میدانست انقلابی که در اکباتان ایجاد کرده است، به مذاق همسایگانش خوش نمی آید، جلال و ثروت لیدی همواره پارسیان و سایر همسایگان لیدی را وسوسه می کرد در حال حاضر٬ ارباب جدید اکباتان (یعنی کوروش) در صدد آن بود که قدرت خود را در ماد تقویت کند و با موفقیت بیشتر دست نشاندگان سابق شاه آستیاگ را به اطاعت وا دارد. کروزوس در این اندیشه بود که آیا بهتر نیست جلوی صعود بظاهر شکست ناپذیز کوروش را بگیرد؟
کروزوس به برکت طلای خویش تبدیل به دوست ممتاز یونانیان شد. شاه لیدی که در جماعت یونانی پذیرفته شده بود٬ می توانست خواستار اتحاد با یونانیان شود و از آنها حمایت نظامی و اقتصادی طلب کند. اسپارتیان با آنکه از نظر روحی مردمانی شکاک و خشن بودند٬ از زود باوری نسبت به خدایان و نیز از حرص و آز مستثنی نبودند. آنها فرستادگانی به سارد گسیل داشتند تا بتوانند با درخواست طلا مجسمه ای طلایی از آپولون بسازند و مایل بودند بهای واقعی آن را نیز بپردازند. اما با نهایت شگفتی متوجه شدند که کروزوس این طلا را به رایگان به آنها میدهد... کروزوس به دوستی اسپارت نیاز داشت. پس از این کار بی گمان دیگر هیچ مشکلی برای کسب دوستی آنها وجود نداشت. همچنین، کروزوس به یک خانواده بزرگ پارتیسین آتنی بنام آلکمون اجازه داد به پاس خدماتی که به معبد دلفی کرده بود، هرچه میخواهند از گنجینه کروزوس وام گیرند. خانواده آتنی این پیشنهاد را دست کم نگرفتند و از این راه ثروتمندترین مردان آتن شدند. بدین ترتیب، طلا به کروزوس امکان داد روابط میان یونان و لیدی را در راه بلند پروازیهای خود دگرگون کند. کروزوس مردی نبود که بدون احتیاط ریسک کند از این رو تصمیم گرفت با خدایان مشورت کند. از این رو ابتدا با فرستادن قاصدانی دانش کاهن معبد دلفی را سنجید و پس از آن با فرستادن هدایایی گرانبار از کاهن مزبور در مورد نگرانی اصلی اش یعنی پارسیان از او سوال کند. پاسخ کاهن تردیدی برای او باقی نگذارد که باید قبل از آنکه قدرت پارس به شکل تهدید کننده ای درآید به حمله بپردازد. کروزوس تصمیم به جنگ گرفت اما از آنجا که چندان دلاور نبود بر آن شد که به اتحاد نظامی بپردازد مصریان و بابلیان پذیرفتند به او ملحق شوند، اسپارتیان از پیش کشتیهای جنگی خویش را مجهز و سپاهیان جنگی را آماده کرده بودند آماسیس فرعون مصر بگفته خودش ۱۲۰هزار سرباز فرستاده بود، ایونیه ایها و تمام یونانیان آسیا نیز ناچار شده بودند مردان مسلحی بسیج کنند ماموران لیدی به تراکیه رفته بودند تا از آنجا مزدور اجیر کنند و بالاخره نبونیذ شاه بابل نیز تنها منتظر اشاره کروزوس برای اعزام سپاه بود حال فنیقیان نیز چنین بود. تمام این سپاه بیشمار برای تشکیل اتحادی نیرومند چیزی کم نداشتند.